Eğer bana bi şans verseydin her şey senin için çok farklı olacaktı, hoş benim içinde öyle. hep kendi tarafımdan baktım bu güne kadar sana haksızlık ettim. Tamam sevmek zorunda olmadın hiç. böyle bi zorunluluk yok o benim kendi paronoyaklığım,kendi saçmalığım resmen sev diye zorladım seni. Israr etmiyorum artık. Hangi gündü hatırlamıyorum bu hafta içinde bi gün işte detaylar umrumda değil artık, seni gördüm ve inan ilk kez gördüğüm için lanet ettim orada o şekilde olman sinirime dokunmuştu çok üzülmüştüm. Haklısın ben seni hep çok büyüttüm. O günden sonra düşüncelerimi değiştirmeye çabaladım olmadı tabi daha kaç gün geçti üzerinden. Seni çok özlüyorum ama bana bi şans verseydin eğer bir şeyleri düzelteceğimize emindim artık çok geç sanırım çünkü seni o şekilde koyamam artık o yere. İlk aşık olduğum kadar temiz değil sicilin yıpranmış hissediyorum daha kazanamadan. Hoş kazanamadığın birini kaybedemezsin bile ama ben kazanamadığım seni kaybediyorum. Zaten umrunda olmadığım zamanlar için seni görmeye çabalayan benin eksikliğini hissetme, hissetmezsin de zaten. Olan tüm umutlarımda bitti belki de son bi parça kaldı oda bitmek üzere işte. Seni seviyorum ve her şey güzel olacaktı. Dedim ya bi şans verseydin eğer...
*bana aşk kitapları okuma demiştin, okuyorum ve bilincimi kaybediyorum sanırım. ama yalnız olmadığımı bilmek güzel.
en fazla içimde ölürsün
nasılsa yokluk rehin bırakılıyor kalana
kalan gidene denk neyi varsa susuyor
ve susmak inceltiyor her yarayı
ve susmak bakmak oluyor
gitmediğin her yere
kim tutuklanmış yalnızlıktan
gizin içine gizlenen kim
söyle beni nerene sakladın
ki şimdi bu kadar sokaktayım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder