Bana nefes aldığımı hatırlattın.

Hayır bu aşk dolu bi blog olmayacak evet seni çok özlüyorum günlerdir, moralim de çok bozuk her şeye ama senden bahsetmeyeceğim.
3 gün önce falandır heralde hep bahsettiğin bi kitap vardı John Parkin'in. Onu aldım okumaya başladım nefes aldığımı hissediyorum sanki. Her şeye siktir et diyip kafamdaki bütün soruları atıyorum dışarı, çıkmazlardan kurtuluyorum.

• Moralim bozuk, siktir et diyorum 
• Annemle kavga ediyorum normalde kendimi haklı çıkarmak varken siktir et diyorum.
• Okulda sorun yaşıyorum siktir et diyorum, geçer
• Seni özlüyorum, sesini duymam gerek diyorum siktir et diyorum, sınavı var.
• Lucy sinirlerimi bozuyor, siktir et diyorum küçük o.
• Hep çıkmaza girince siktir et diyorum. Ve bi anda problem çözülmüş gibi hissediyorum. 

Sevgili Siktir Et kitabım mutluyum senin yüzünden. Ve biliyorum benim sevgili ablam bunları okuyor ders falan bi şeyler diyordur şimdi. Merak etme hayatım ona demiyorum bu yaşıma kadar ona dedim zaten. Ders çalışmamaya siktir et diyorum. 
Ah bide sen konusunda siktir et diyemiyorum, diyemeyeceğim seni seviyorum en azından şimdi.
* Bu arada sevgili evren eğer sms paketimi iptal edersem telefonunu geri alacak hatta sms bile yapacak biliyorum ama yapmayacağım murphy kanunları bile senin kadar saçmalamıyordur.